"Ey sevgili En sevgili" Kimsesiz kýþ gecelerin de Ben hece toplardým Öksüz kaðýtlara Seni susar dudaklarýmda Kalemle baþ baþa kalýr En deruni ilhamlarý alýr Seni söylerdim Deniz mavisi mürekkeplerle
Yoksa nasýl söylerdim Kaðýtlar olmasa Lal olan dudaklarýmla Baharlarýn çiçekleri senden topladýðýný Çiçeklerin renkleri sende bulduðunu Gök yüzünün sende ahenk bulduðunu Güneþin bir yüzünün de sen olduðunu Yüreðimin bir yaþam boyu senle dolduðunu
Tenhalaþmýþ sokaklarýn Geceye küskün ayazýnda Tir tir titredim seni yazdým
Düþ sokaðýnda aþk mýrýldanýrken yalnýzlara Sen kadar suskun sen kadar yalnýzdým Her yalnýzlýðýmda Ceylan gönüllerinden Ürkek karanlýklar devþirip Ayýn kulaðýna seni fýsýldadým Geceme yoldaþ ol diye
Yazdým iklimler boyu Ayaz demedim Naz demedim Kurak demedim Siyah demedim ak demedim Seni yazdým Seni sustum lal dudaðýmda Sana yer vermedim Hiç bir ahým da
Eðer kaybettiysem seni Yitik bir mýsranýn Hece soluyan Düþ kokulu harfinde aradým seni Çünkü Bakýþlarýn bile Þiir kokardý Yusuf Usuð Sosyal Medyada Paylaşın:
Yûsuf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.