Ne zaman elime kalemi alsam
Gönlüme bir hicran havasý düþer.
Masmavi göklere, hayaller kursam
Ay gider ufkumdan, yýldýzlar küser.
Her satýr gönlüme sevdanýn narý
Yoldaþým eyledim, gamý efkârý
Sevenler bilirler, o yanan harý
Þu kýrýk kalemim destanlar döþer.
Sevgi pýnarýmdan can verdim güle
Tomurcuk açmýþken kapýldý yele
Acýyor can evim, giderken hele
Dillere efsane olup ta yaþar.
Gecenin hüznünde yanar bir acý
Gönlüme düþenim baþýmýn tacý
Mektup yazmýyorsa, n’etsin postacý
Duygular köpürür, sel olur taþar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.