TELVE DUDAKLIM
Gözlerin yosun kokar
Bakarken sana içten içe yanarým ben, bilmezsin...
Unutursun beni, insafsýzca unutursun
Terk eder gidersin “Kýz Kulesi” misali
Ýçimdeki hasret dalgalarýnýn zulmüne...
Telve dudaklarýn zehirli bir sarmaþýk misali
Gezinirken günahsýz bedenimde
Ben, tüm benliðimle cehennemlik olurum
Sen, alacaðýný alýr; yarým býrakýr gidersin
Sonra unutursun beni, nankörce unutursun
Terk eder gidersin “Robinson” misali
Sensiz bir adaya; sana aç, sana susuz...
Gözlerin yosun kokar
Bakarken sana içten içe yanarým ben, bilmezsin...
Unutursun beni, Nemrut’un gaddarlýðýyla unutursun
Terk edersin kýzgýn alevlerin koynuna “Ýbrahim” misali
Ýçim yanar kül olur, bedenimse yeniden doðar
Yeþerir bembeyaz gerdanýnda buselerim
Ürperirsin önce, sonra bana reva gördüðün ateþ
Sarýp sarmalar seni, yanarsýn için için...
Gözlerinde þehveti görürüm o an, gözlerin döner
Kirpiklerinde deprem olur gözkapaklarýna inat
Dudaklarýn titrer ama söyleyemez sevdiðini dilin
Olan yine bana olur; diri diri yanarým bildiðin…
Gözlerin yosun kokar
Bakarken sana içten içe yanarým ben, bilmezsin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.