Banane

Son yapraðýmý sen döktün,
Aþýrý þiddetli rüzgarlarla.
Ancak bundan sonra banane,
Saçlarýndan,gözlerinden,
Sahte olsada gösterdiðin sevgiden,
Sen kendini baþkasýna yama bundan sonra.
Ancak anlamalýydým o yüzükten,
En baþýndan aklýnda o vardý,
Yaþamýnýn her anýnda o seninleydi.
Ancak bundan sonra banane,
Nefes alýp vermediðinden,
Sevinip sevinmediðinden,
Tasandan derdinden.
Sen kendine sen...sen...sen...
Dedirtecek kadar oyuncuydun,
Kendini en baþýndan yamamýþsýn birilerine,
Yazýk ettin sevdiðim kendine.
Sen benim Ýstanbulumdun,
Camisiyle kilisesiyle,
Gecesiyle Gündüzüyle,
Karasýyla deniziyle,
Ýstanbulumdun sen benim.
Varmýþsýn bir sanayii adamýna,
Altýndan sekiz tekeri olan,
Onun yaþý baþýna deðil,
Senin baþýn onun yaþýna deðil,
Madem kollarýna yattýn onun,
O korusun seni ömür boyu,
Sevin birbirinizi bakýn gözlerinize,
Öpün yanaklarýnýzý banane sizden,
kýymetim yok ben farklý dünyadaným,
Hangi bela baþa gelsin yok isyaným.
Parmaðýnda yüzüðüde görsem,
Baþýnda sevdiðinin tacýný,
O muhtaçtýr senin nefesine,
Yaþayýn hayatýnýzý sizden banane.
Mutluluk bulun birbirinizde,
Nede olsa iki karaktersizsiniz.
Ben emir geldikçe ölmem sürünürüm,
Görüpte acýma bende sanane,
Mutlu olsanda olmasanda,
Hayat senindir banane.
Ben benim sanane,
Sen sensin banane...

FURKAN GÜLER
Sosyal Medyada Paylaşın: