GÖZ DESTANI

Yüzyýllardýr aþýklar gözlerini yazdýlar
Benimse mezarýmý, gözlerine kazdýlar

Mýh dendi gözlerine, kabir dendi, ay dendi
Sürmenin dövecinde, benim ruhum çiðnendi

Kaþlarýn gül dalýdýr, yapraðý sararmasýn
Kýrpma o gözlerini, kainat kararmasýn

Kirpiðin ulak mýdýr beni sana anlatýr
Gözlerinin ýþýðý Kudüs’ü aydýnlatýr

Yüce Tanrý ömrümü gözlerine mi kurdu
Görseydi gözlerini mecnunlar kör olurdu

Sultan Fatih olaydým kuþatýrdým tenini
Ýstanbul’a deðiþmem kirpiðinin telini

Ýsa gibi garibim, gözlerine muhtacým
Süleyman’dan zenginim, gözlerin kral tacým

Kaþlarýn mahkemeyse bakýþýn ifademdir
Gözyaþýn abdest suyum, gözlerin seccademdir

Hak verdim katillere, neden katil oldular
Gözlerine gafletle bakanlarý vurdular

Gözlerinsiz her aným cinayete gebedir
Gözyaþýnýn damlasý katliam sebebidir

Göz çanaðýn rahlemdir, hatimine dursunlar
Ölürsem cesedimi çapaðýna sarsýnlar

Gözlerin fincan dibi, bakýþý kýrk yýl hatýr
Gözbebeklerin bana, Kâbe’mi hatýrlatýr

Gözlerinin bebeði tespihimin taþýdýr
Tabutumun örtüsü, mezarýmýn baþýdýr

Gözlerinin rengini yeþile boyamýþlar
Kirpiðinden namluyu alnýma dayamýþlar

Cinayet ikliminde göz kýrpýþýn borandýr
Gözlerin Kýzýl Elma, göz bebeðin Turan’dýr

Bir testi olsa gözün, onda sunulsa ölüm
Ben eceli þerbetçe, içenlerdenim gülüm

ve çalýndý kapýlar, ölüm baþýma durdu
Azrail’e ne gerek, beni gözlerin vurdu

Þiir: SERDAR AKKOÇ - (Hançeri)
Kemençe - Müzik: Muhammet KARAÇENGEL
Yorum: Dolunay ÖZER
2010
Sosyal Medyada Paylaşın: