dinle/yeceksen beni..

þayet dinleyeceksen beni
itiraz etmeden
ve kýrmadan kelimelerimi,
firari bakýþlarýný tutsak ederek gözlerime
susarak
tenine siper kazarak
karantina altýna alarak düþ/lerini
ve ellerini saklayarak iki göðsünün sýcaðýna
dinleyeceksen beni

sesim düþtüðünde sesine
bakýþlarýný iki omuz hizanda dolaþtýrarak
yüzüne vuran soluðuma bakmadan
bakmadan alnýnýn çizgisine
yazgýsýna dinleyeceksen þimdi

diz kapaklarýnda taþýdýðýn bütün senli izleri
yüreðimdeki bütün göçlerle eþitleyerek
saçýnýn tellerinde taþýdýðýn bütün kelebekleri
günlük anlara/zamanlara inat gömerek
bütün yaðmurlarýný içerek topraðýnda/ýslaðýnda ki

þimdi aç sesini
kýsmadan/kasmadan müziði
korkmadan es lerden, notalardan
bütün geniþ zamanlardan dinleyeceksen

ve fakat benim yüreðine düþen sözlerimde,
kemikten ve etten bir canlýnýn
hüzün kokan,
külden ve közden acýsý
sana/
tene kesik
sevda yanýklarýyla yüzleþeceksin
ve kendini göreceksin ki
hiç dokunmadýðýn parmak uçlarýmý,
hiç koklamadan kýracaðým
senli zamanlara geç kalmýþ hayatlar gibi
ve anýlar sarkacak yüreðinin saçaklarýndan ki
denizimde uðurladýðým son gemi gibi
çözeceðim halatlarýný saçlarýndan
bu bende senden arta kalan bu biliyorum
ve bu asla bir suç deðil

sana yazmak girdabýndan kurtaramadý,
hiçbir bilindik pusula beni ki

hiçbir bir virgülde duraksamadým
ve hiçbir noktada durulmadým
acý çekmedim/
aðlamadým/
gülüm/semedim
hiçbir ünlemde..
lakin tüm soru iþretleri ile
kol kola aradým
seni/
sabahý/
aydýnlýðý meraklar içinde
nerede/nasýldýr diye

ve bil ki sevgili;
gülüm/seyiþini
yani kýskanýþýný
çayýndaki þekerin sayýsýný
dudaðýnýn kenarýndaki kýrýlmayý
nasýl ýslandýðýný ve nasýl kuruduðunu çokça merak ettim

düþlerimi çalan senin týrnaklarýndý
týrnak iþaretlerin...

omuzum da ve sýrtýmda bir çizgiyi hatýrlatýr gibi
sus gelen bakýþlarda,
söylenecek sözün bulunmadýðý anlardaki g/iz gibi

ve sen;
gözlerime akarak,
sözlerini kestin þah damarýndan ki
senin g/özün yüreðimdeydi,
habersiz bir ölüþ oldu gidiþin
bir sus emrinde..

”susarým”..

þayet þimdi dinleyeceksen beni

“susarým”

ve susmanýn özünde seni anlatmak olduðunu
ve seni anlayan bir adem oðlu
bir adam
bir seven olduðunu hatýrlarsan
hatýrlatýrsan bana ki
senin gölgende benliðimi arayacak parmak uçlarým..
ve sen bir gölge g/iziyle saklayacaksýn onu..

þayet þimdi dinleyeceksen beni
hadi kapat gözlerini
seni bir masaldaki serin akan sulara çevirecek bu sözler
derinliðinde boðulduðum
su/sus giderim
yüreðimi alýr giderim
gölgemi alýr giderim
bütün harfler sesim benim
sesimi alýr giderim

ve sen aðýr bir yük gibi kalýrsýn
kendinin dik yokuþlarýnda

bir dilek aðacýnda asýlý,
dileði geleceðe kesik bir bez gibi kalýrsýn
ben gölgemi astýðýmda sana
sana..
seni yazarken...
eksik kalan metinlerimdeki g/izi
giderayak yüreðimde açtýðýn o eski yaradaki en aðýr s/özü
kulaðýnýn hemen arkasýndaki buse ile iþaretli izi
tövbeyi/günahý
iki nokta arasýndaki salt gerçeði
en kalabalýk sesler içersinde duyulmayan
görülmeyen
dokunulmayan sesimle anlatacaksam sana
ve sen zaten hiç olmamýþ
yokmuþ gibi bakacaksan yüreðimdeki aynaya
öylece uzakta gibi
bir su yýlaný kadar çýplak
sessiz ve yalnýz..
öylece sesinin aksi yanký bulacaksa sadece
ve ben nedensiz bir varoluþ gibi
yüreðinde nedensizce olacaksam serde/sende
beni nedensizce sevmek
görmek isteyeceðin,
yüzüme nedensiz yere dokunmak isteyeceðin
öpmek ve hatta koklamak isteyeceðin güne dek
o güne kadar
hep o ana ve zamana kadar sus
ben anlatacaðým
anlamýný asla tamamlamayacak kelimelerimin g/izinde...




(...)
Sosyal Medyada Paylaşın: