DURULAMA
Önce tek yastýktý dünyamýz ,
Bölündü ikiye .
Tek yorgan yetmedi .
Sarýlýp yattýk ayrý yorganlara ikimiz de .
O görüyormuydu rüyasýnda mutluluðu .
Ben görüyordum ara sýra .
Nasýl bölecektik dünyayý ,
Hak nasýl geçmez denizler ona kaldýysa .
Saçlarýmýz onunda beyazdý .
Saklamadý yazmayla,boyadý .
Ben avunurdum tutuðum takým .
Ayaklarým gitmedi artýk ona .
Nasýl dokunurdu konuþmalarým,
Önceleri güzel gelirken .
Yaptýklarým hep kabahatti,
Esir hayatýmdaydým evimde .
Öksürüklerim dokundu ,
Yemem sorun oldu yýllar sonra .
Yýkadýklarým beðenilmedi ,
Tam durulamýyormuþum da .
Kaynana bahane edildi ara sýra .
Neler ektiðini iyi düþünsün .
Bir þey bulup kavga etmek iþi gücü,
Dünyayý býraktým,istediðini etsin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Özaydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.