EFELER DİYARI ÖZLENEN O YER.. / Hikmet OKUYAR

Gel, Denizli Aydýn; gel de Muðla gör..
Aþkýma engeli yýkar giderim..
Efeler Diyarý o muhteþem yer..
Yoluna Þebingül döker giderim..

Karacoðlan gibi ovaya indim,
Songül deyiþini, yeni aþk sandým.
Güzeller içinde bilmeden yandým..
Aþýklar duymazsa, çýkar giderim.

Bakarým, beklerim, gelen olmazsa;
Yolumu, izimi, bilen olmazsa;
’’ Gitme..’’ diye haber salan olmazsa..
Söke den Aydýn’dan çeker giderim..

Sevdiklerim, nazlý nazlý küserse..
Gönlümü incitip, dalýmý kýrsa;
Zeytin sopasýyla sýrtýma vursa..
Ak göðsüne bir gül takar giderim..

’’ Belki bir sevdiði vardýr..’’ diyerek;
Böylesi sevdalar, zordur diyerek;
Burda aþkýn gözü kördür diyerek..
Lafý gediðine çakar giderim.

Okuyar ! mesajýn, saklayanlar var..
Bazen çaðrý atýp yoklayanlar var.
Denizli..Muðla’da, bekleyenler var..
Dereden, tepeden, akar giderim;
Hülyama bir türkü yakar giderim..

Hikmet OKUYAR
Kuþadasý / AYDIN
..........
Sosyal Medyada Paylaşın: