DÜN
dün ,suskun bir bitki gibi eðdi baþýný
susuz kalmýþtý kuþkusuz uzun zamandýr
en renkli anýlarý biriktirdiði yerden
tutup yerden kaldýrdýðý ,
dünleri eskimiþ , paramparça
aðlayan bir çocuktu, kederden
dün,bu kadar mý uzaktý bize
yaþanmýþlýklar hýzlý mý tükenirdi bu kadar
kayan bir göktaþýndan daha hýzlý umutlar
yollar taþlý, yamaç, zor,uzun
gözlerimizde dünden kalan iki damla yaþ
yaþadýk , ölçüsünü aldýk boyumuzun
dün,deyip durdu aramýzdan en yaþlýsý
kuru bir çalý gibi uzatýp iþaret parmaðýný
gösterdi , akþam kýzýllýðýnda tutuþan ufuklarý
iþte orada kaldý yýllar ve çocukluðum
açmadan yere düþen yaþam tomurcuklarý
dün, dünü hiç unutmadan anýmsamak bugünü
umutlu insanlarýn gözlerinde pýrýltý
bir ahtapot misali sarýlarak kavgaya
hülyasýyla yaþamak mutlu geleceklerin
ve kokularýný duymak en renkli çiçeklerin
Haluk YOLSAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.