BABACAN MEVLÜT KAPTAN

Vira Bismillah dedik, ayrýldýk limandan.

Baþýmýzda bir babacan; Mevlüt kaptan...

Sordum, dedi Memleket Alanya’dan.

Gemiyi de kendisi yapmýþ hani,

Usta yaratmýþ onu Yaradan...


Topraðý gurbet bilirdi, denizdi ona vatan,

Gemisinden ayrýldý mý, sayardý sýladan.

Tarlasý deniz, gemisiydi sürdüðü kotan,

Tarlasýna düþlerini ekmiþti Mevlüt kaptan...



Hep on ekip, beþ almýþ ya sonradan,

Olsun derdi, rýzk gelir Allah tan.

Ya nasip,

Nasip taþtan denizden daðdan,

Ýnsanlýk öldü mü, dönmedi bildiði yoldan...



Güneþ kýzarýnca akþam,

Döndük umutlara varmadan.

Umut, bir tatlý hayaldi ufuklarda kalan,

Ufuk, hasretiyle gönüllerde yatan,

Yatan, sevdasýyla yüreðimde canan...



Gece daha akþamý sarmadan,

Demir attýk, baðlandýk palamardan.

Denizde yakamozlar, hatýralardan bize kalan,

Hoþça kal, bir babacan Mevlüt kaptan...

2001 Aðustos-Alanya

Sosyal Medyada Paylaşın: