HAYAT PINARIMDAN DAMLALAR

Bir rüzgar esti savurdu, örttüðüm içimde uhde kalmýþlarý
geri dönüverdi yýllar sýrtýmdaki heybemden saçýldýlar
katmer katmer açan güllerim, sandýklarda solmuþ
ansýzýn girip çýkan kramp, þimdi izlerin bedenimde

ýþýðým,içimi ýsýtan batan kýzýl güneþim
ürkek ilk baharýmý çiçekleri meyvesiz kaldý
dar vakitlerimin huzuru,nidalarý m sustu
ayaklarýmýn altýndan küçük dünyam kaydý

körüklenmiþ yangýnlarda yüreðim uçurumlara iteklenir
kuþatmýþ etrafýmý ,uðuldar yasýmýn serzeniþleri
akýp gittin bilinç altýmdan,yellere sellere karýþtýn
tutmuþ elimden kainatýn saf meleði der sýnavdasýn

gönül kalem asrýn tarihinde abide anýt
ürperdi soðuk rüzgarýn dokunuþlarýyla
solmuþ tezgahýmda dokuttuðum adýna aþk
tohum vermiþ,bahçemde umudun papatyalarý

tenimde,alnýmda kazýlý kaldý senden kalanlar
geri vermedin,giderken yaþamýn sevinç ini
derdim oldun içimde satýr satýr yazdým
hayat pýnarým da damla oldun taþtýn dilimden(sessiz çýðlýk)nuriye




Sosyal Medyada Paylaşın: