Bu ümit dünyasýnýn ümitsiz insanýyým Bahar bitmiþ evrenin kýþý ben oldum dostlar Bulutlar mý yazdýlar gökyüzüne sevdamý Karþýlýksýz sevenin düþü ben oldum dostlar
Dertler baþým üstünde þimþek gibi çakýyor Dost bildiðim insanlar yüreðimi yakýyor Bakmayýn güldüðüme içimden ah çýkýyor En karamsar gözlerin yaþý ben oldum dostlar
Yarýn belki geç olur bugün af diliyorum Gerçek huzur mezarda bunu da biliyorum Aç baðrýný ey toprak sarýndým geliyorum Feryadi’yim mezarýn taþý ben oldum dostlar. Sosyal Medyada Paylaşın:
Feryadi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.