Beklemeyi Bekle

parmaklarým sýzýlar
buðulu yoðunluðunda
düþ ülkesinin
bilmem daha nasýl anlatsam
titrekliðini
sensiz nefes almaya
cürretimin...

adýnla mühürlenmeliydi
kapýsý
bu kaçak ömrümün...

gözlerim yüreðimin kepengi
sensiz dünyaya inat
sonuna kadar kapanýyor sonsuzluða...

seni düþünmeyi ömür yurdu hattýnda
eksiksiz nöbet bildim
vurulanadek kör kurþunuyla
gurbetinde bütün iklimlerin...

denizsiz bir öðlen düþünden çýkmýþ gibiyim
öylesine özledim bakýþlarýnýn
ýslak yorumunu
gurbetsiz býrakma yorgunluðumu...

soluksuz geldim
sevdim ansýzýn
durmayý bilmiyorum
bir çýrpýda bütün yalnýzlýðým
geçmiþimdi yokluðun
sensizlik geleceðim
öldüm öleceðim
derken
öðreneceðim
hayatý...

sende susmakta hemfikir sesler
bitmenin her türlüsü birleþiyor
ayrýlýðýmda
sonlar baþlamadan bende ilk
kent kalabalýðýnda ülkeye uzak
bu yalnýzlýk bile
solmasýn diye
bekleyeceðim
beklemeyi...


kaðan iþçen...








Sosyal Medyada Paylaşın: