* MARTILAR AĞLAMIŞTI*
Hep seni konuþtum, sen yokken
Ýrinler akýtýyorsun ömrüme
Gurbette, Ýzmir’siz geçen yýllarým
Bütün þiirlerimi yazdýðým koylar
Þimdi, sensiz bir tutsaðým, her saniye
Sadece gülüþlerinden bir satýr.
Söyle,
Nasýl anlatabilirim sana kendimi
Aklýma o yalancý bakýþlarýn gelir
Þiire dönüþtürür kirpiklerindeki giz
Bütün martýlar aðlamýþtý
Üþümüþ, ve yorgun gecelerimde
Yaþam, avuçlarýmda bir zakkum aðacý
Gizliyorum kendimi tüm gezegenlerden.
Açar,
Mimoza çiçekleri bu sahilde
Ve pamuk yüklü bulutlar iner Sisam’a
Gün aðýrýrken, gemiler geçer uzaktan
Seni yaþýyorum yeniden
Eski bir aynada hep arýyorum yüzünü
Ayrýlýklarýmýza yanýk þarkýlar düþürmeden
Nasýl anlatabilirdim, sana düþlerimi.
Nuri Daðdelen
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.