YALANCIYIM..

yalancýyým,yalan olan her cümle gibi,
her sýfat,her nokta,virgül,her ömür gibi...

düþlerden arta kalan bir karanlýk,
ve onun siyahýnda, delileri oynayan biriyim..

yalancýyým,rüzgarýn esmesi yabancý bana,
þarkýlar düþmaným,renkler kasfettir yarýnýma..

kirpikler dizerim,denizin ortasýna,
ordan kýyýlara müjlederim gözyaþýný,
bulutlar korkar benden,
ben bulutlardan ürkerim...

yalancýyým,kimse anlamaz içimdeki yalnýzlýðý,
figüran bir yaným var hayata dair,
hayat oynar,ben yönetirim zamaný..

avuç açarým,gökyüzündeki maviliðe,
hatýralar satarým,anýlarýný yitirmiþlere,
ben kaçarým kendimden,
kendim geçer benden...

yalancýyým iþte,kendi yalanlarýma inanýrým sersemce,
gözler beni seyreder,
ben gözlerden nefret ederim her gece..

aynada seyrederim istanbulu,
boðazýn karþýsý aðrý daðý,
yaný baþýnda doðubeyazýt,
karþýsý,yelkovan arasý akrep tik taký..

yalancýyým,yalancý,
ve tükenirsem sözcüklerin kýrsalýnda,
aramayýn beni,
ben aradým,bulamadým kendimi.....


Sosyal Medyada Paylaşın: