Durdu ha? ben onun adýný hep Arzu olarak biliyordum ailesinin beþinci kýzý olarak gelmiþ dünyaya, "Arzucum" ablasýna döndü demiþler, dönmemiþ.. deðiþmemiþ durum Fatma Teyze ne kadar firavun, Halil Amca da o kadar masum
öncekiler hep gariban koca buldular diye güya Arzu Abla da verilmiþ hemþerileri bir Alamancýya diþini sýkmýþ, iki yýl katlanmýþ o it-züppe kocasýna þimdi kimseye eyvallahý yok, uzaktan bakar yeni aþkýna
bir ben bilirim ýþýklar söndükten sonra, açýlan pencereyi sabahlara kadar; sömürülen sigaranýn parlayan ateþini ”asker kaçaðý” býçkýn delikanlý bir 12 Eylül serserisiydi ne okuyup-okumadýðý, ne mesleði, ne aranýp aranmadýðý belli
reddetse de; uyur-uyanýr bakarým, ýþýksýz penceresinde Arzu, bakarým, iç çekip baktýðý tarafta biri, ona bakar, geceler boyu sevemedim aslýnda o adamý ama sevindirirdi orada oluþu ben de böyle seviyorum aþký, sevmek bu! sevda bu! Arzu bu!
Arzu Abla da gördüm, renk renk iç giysileri, kozmetikleri hem boylu-poslu-seksi, alýmlý, hem de gerçekten çok güzeldi nere gitsek gözler hep onun üzerinde, kýskanmamak elde mi fingirdek ama bir þey varsa; asla kimseye tenezzül etmezdi
ama nerden çýktý þimdi bu Mutlu.. doðrusu aklým almýyordu "-Mutlu" dedi.. tanýttý..”- benim rahmetlinin amcasýnýn oðlu”, ”-sevememiþtim o aileyi ama Mutlu bana hep arkadaþ oldu” "-eee.. nasýlsýn bakalým, anlat haydi, anlatsana Sevgili Mutlu"
Mutlu!, gözleri dolu, sesi kýsýk, heyecanlý, dudaklarý titriyordu titreyen dizlerine, ellerine, utangaç gözlerine, hakim olamýyordu bir türlü konuþamýyor, baþýný kaldýramýyor hep yere bakýyordu hep "Dur..du..yen-ge" "Dur... du...yen-ge" diye kekeliyordu,
**
ARKASI YARIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.