Ey Hüznüme Yâr Bellediğim
Ey Hüznüme Yâr Bellediðim
Sen giderken kýrýlgan tavrýn ruhumda kayboldu.
Sesim... Ýnciten uzaklýðýnýn garipliðinde boðuldu.
Ruhumda dantel dantel ördüðün sevdan yoklukla buluþtu.
Tebessümün bir gölge gibi çehremde her an sürur’du.
Ey hüznüme yâr bellediðim,
Sevdasýný sevdama eklediðim,
Hani sinelerde derman bekleyen ruhlara aþk olacaktýk.
Hani sevdamýzý Kaf Daðý’nýn zirvesine yazacaktýk.
Sonsuzluða sonsuz sevdalara bir efsanede biz olacaktýk.
Gülün kokusundaki aþký,
Buruk gönüllere zerrelerle taþýyacaktýk.
Ey hüznüme yâr bellediðim...
Gel sinende aþkýmýzý resmedeyim.
Sen aþkýn adýný unuttuðun; gönlünden attýðýn gün...
Vefasýzlýðýn semada çýnlýyordu,
Sözlerini unutmuþtun bütün.
Yâr demek yoldaþ demekti; yarýda býrakmamak
Ruhunla canýn, canýna bir bütün olmak
Bir güle baktýðýnda ayný sevdayý bulmak...
Üzüldüðünde ayný hüznü hücrelerinde duymak
Gayen davan, rotan yürekler,
Hedefin Kelâmullah’ý yaymak.
Ne oldu Ey yâr? Söyle ne oldu?
Bahtýna düþen güller mi soldu?
Aðaçtan düþen yaprak misali yitti ümitlerin.
Ümitsizliðinle benim de ruhuma bir çizgi çizdin.
Hani tökezleyecek ama asla vazgeçmeyecektin.
Ey hüznüme yâr bellediðim...
Sevdasýný ruhumda tesbih tesbih çektiðim.
Sýrrým ruhunda asilleþmiþ bir sevdaydý.
Yüreklerimiz duru, ihlâsýmýz âlemlere âlâ’ydý.
Ýmanýmýzla sevgimiz canlara rehber,
Güneþe tutunan ýþýklardý.
Yüreðini ýsýtan bu aþk,
Meleklerin rükûsunda dalgalanacaktý.
Hadi dost, hadi doðrul! Sen haktasýn!
Batýlý eriten ruh yine gözlerinde þahlansýn.
Tuttuðun elin sýcaklýðý yüreðinde vefalaþsýn.
Düþsen de... /
Sonsuz hamleyle, tövbeyle Rabbim rahmetiyle yargýlasýn.
Kalk ve doðrul! Hüznüme yâr bellediðim yâr.
Nice sýrlar içinde daha binlerce sýr var.
Tut elimi biz ezelde yaptýðýmýz biat ile söz vermiþtik.
Tekrar koy baþýný bu yola,
Unutma kurtuluþ Ýslam’da demiþtik.
Yüreðinin nazenin çýðlýklarýnda bulmuþtun benliðini...
Kur’an’la sükûnet bulmuþtu o an sanki dün gibi...
Allah aþkýna unutma Allah’ýn seni nasýl sevdiðini.
Rabbim Muhabbetullah’ta birleþtirsin yüreklerimizi.
Bizlerin sevdasý sonsuza yazýlmýþ.
Anla! Býrakamayýz yüreklerimizi.
Bizlerin sevdasý sonsuza yazýlmýþ.
Anla! Býrakamayýz yüreklerimizi...
| Nur Hayat Þuara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.