Keþkeler unutmadan gecikmiþ eyvahýný Karþýma çýkma sakýn.Seni affetmiyorum. Sonu mutsuz bir düþün sahipsiz günahýný Üstüme yýkma sakýn.Seni affetmiyorum.
Ne ismimi hatýrla hayalleri anarak Ne bir piþmanlýk hisset için için yanarak. Ne de belki gün gelir kavuþuruz sanarak Hasretten býkma sakýn.Seni affetmiyorum.
Hem ne verdim ki sana boþ bir hülya dýþýnda Elbet yaz olmalýydý bazen ömrün kýþýnda. Ama akþam inerken güne her bakýþýnda Aþka acýkma sakýn.Seni affetmiyorum.
Ýhanet topraðýndan kýrgýn umutlar biçip Vazgeçiþ ýrmaðýndan hiç ýslanmadan geçip Kurþuna dizmek için en masum düþü seçip Alnýna sýkma sakýn...Seni affetmiyorum. Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Dogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.