kanatlarýndan
gam yükünü okudum
bu akþam kalbime
oklar saplanýyor martýlarýn çýðlýðýndan
zincirlerinden kurtulurken kýzýl veda
þaþýrma sakýn
tozlar serpilirken kayalarýn çatlaðýna
üç boyutun çizgilerinde
hadi yum avuçlarýný
benden armaðan
izleri bulacaksýn tam ortasýnda
anlattýðý nedir yankýlarýn
ne acý
hebaya karýþýnca seda
gölgesi olur mu deme bana
bakýþýna dolan karamsarlýðýn
yolun aþikar
ve
rüzgara tutsak bütün kaygýlarýn
düþün
gözlerin derya deðil mi bazen
salkýmlarýna dökülünce yaðmurlar
aslýnda
bedeninle birlikte ruhundur üþüyen
nihayet gün ýþýðýnda
dünden yarýna köprüdür hislerin
açmýþ baðrýný
sancýlar sobeler köþe baþýnda
bir tutam huzur
dileklerden ibaret muammanýn kollarýnda
dinlerken beni
senindir zamanýn son çizgisi
dalgalarda
þaþkýn mý þaþkýn kabuðun dümeni
seyrinde sen
garibin tekisin beklediðin limanda
þu an
yakamozlar dönüyor girdap ile
unuttuðun renkler yaþýyor hayallerinde
þimþeklerin sonrasýndan gelir zifir
nihayet gül yerine
is kokulusun iþte duman duman
06.07.2013-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.