SEVDAM HESAP SORUYOR
Hükmün iradesinde eçhel bir kalabalýk,
Þehrin vaveylasýna biri gerdan kýrýyor.
Dik engelleri aþan yüzlerce alabalýk,
Köpüren dalgalara zafer taký kuruyor.
Zalimin kör bekçisi; dinmez sýzý ekiyor,
Çýlgýnca anafora doðru kürek çekiyor.
Fermuarý bozulmuþ buluttan sis çöküyor,
Aklýn labirentinde zulmün gücü vuruyor.
Yedi renktir hayalim, çýkar evreni kaplar,
Zehirli hançerini cehalet sýrttan saplar.
Obezdir hüzünlerim derman olmuyor haplar.
Esaretin zinciri þakýrdarken sarýyor.
Mermerleþiyor kalpler vicdanlar daralýyor,
Yorgun gece içinde uykumu paralýyor.
Kesilen çýnarlarýn gölgesi yaralýyor,
Duygular kelepçeli susmak bile yoruyor.
Mavi kaftan içinde cevahirden bir taçtýr,
Aralansa kapýlar görsek özgürlük, kaçtýr?
Doðan günün ardýnda kaçý tok kaçý açtýr?
Fütursuz kitlelerden sevdam hesap soruyor.
NOT :
eçhel : çok cahil çok bilgisiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.