ÖLÜMDEN ÖTE KÖYMÜ KALDI

Adým yalnýzlýk soyadým hüzün.
Gittiðin gün canlý canlý topraða gömdün.
Adresimi sorma artýk bende unuttum.
Ne farkederki ölümden öte köymü kaldý.
Anýlarým ölüyor kalbim yasta.
Yüreðimdeki sýzý büyüyor her nefeste.
Sensizlik damarlarýmda dolaþan acý bir iþkence.
Artýk her þey bitti ölümden öte köymü kaldý.
Yalnýzlýðý iþledim hep mýsralarýma.
Ayrýlýðý ölümün o ikiz kardeþini motif motif iþledim umutlarýma.
Hep kader dedim alýn yazýsý dedim vurdum onca yükü omuzlarýma.
Artýk her þey bitti ölümden öte köymü kaldý.
Giderken yüreðime ektiðin acý tohmlarý fýþkýrdý.
Kanser otu gibi sardý tüm bedenimi yeþerdi.
Acýyý katýk yaptým soframa ekledim göz yaþlarýma.
Artýk her þey bitti ölümden öte köymü kaldý.
Gözü yaþlý seni beklemek yok.
Sevgiden umutla bahsetmek yok.
Yüreðimdeki yangýna çare aramak yok.
Artýk her þey bitti ölümden öte köymü kaldý.

Emel Bayrak

06/Temmuz Cumartesi 2013
14 /11


Sosyal Medyada Paylaşın: