görseniz eve nasýl geldim.. iki gözüm iki çeþme nasýl da aðlýyorum, annemde korkunç bir endiþe "-neyin var yavrýýým neyin var n’oldu sana böyle" "biri biþiy mi dedi hehn! deyivi bi hele Arzý nerde"
çamura belenmiþ çoraplarýmý, ilk defa giydiðim elbisemi yeþil ayakkabýlarýmý, pembe yeleðimi, çantamýn halini gösterip hýçkýrdým, kahrettim, hiç bir þey yolunda deðildi "talihim yok", "kilom az", "boyum kýsa", "hani sevgili"
anneciðim.. bildiðince dil döktü, "herþeyin hayýrlýsý" "daha ablalarýn var önünde, kudurdun mu kudurasý" sonra alttan aldý "her isteyene vermem ben, gül kýzýmý" annemin-babamýn “Gül”üydüm, bana hiç kýyamazlardý
tekrar okul formalarýmý giydim, yenileri leðene ýsladýk komþu Arzu Ablayla kursa, ama bu defa minibüse atladýk ertesi gün tam orada bir gül vardý, görsen ne senaryolar yazdýk ya oðlan aðaç oldu, ya kýz oðlanýn baþýnda paraladý, yazýýkk
***
ARKASI YARIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.