boðazýmda titreyen iman iþgal atýnda durma öyle ses ver bana Nuveyba!
Yusuf ile en son ne vakit öpüþtün Endülüs ne vakit haram oldu ruhuma tanýþtýr gönlümü afrika askýsýnda üþüyen açlýkla kýtlýktan bir haber ver bana rüyasýz bir yorumda kaldým Nuveyba
and içtim öldürülen canlara mümin,müþrik,münafýklar adýna sevdim sevmeyi insanca gel yýka kalbimi yeminli aðlayýþlarla
kork(m)uyorum senden ey müstekbir zula daðlar kan tutacak bu gece aðzýmda ve bu gece tek senin için ey sabrýmý gövdeme giyineceðim Nuveyba her yer müjdeci Ýbrahim bu gün bu gün her yer bir Musa sana kalbini uçur þimdi gök yüzüne ey nurlu asa ve bil ki yine her yer Allah bu dem ve her ayet son secde seninle
ey Aziz olan Yüce Rab! teþekkür ederim sana ateþi yarattýðýn için
iþgal edilmiþ yüzümün üstüne son güneþ doðmadan önce gel beraber uyanalým Nuveyba gövdem aþktan kopacak yoksa beni bende yarsýz-sende yalnýz býrakma mezarýmýn üstüne bir çocuk ek sonra ve sabýr suyunla onu sula
büyüsün cesedim bu sevda ile gelmezsen ateþ yakacak beni Nuveyba
görüyorum hala öfkemin kör hançerinde ölüyor o þehir ve ýsrarla her taþýn altýnda bir kuru deniz gürlüyor neden ki ve söyle þimdi niçin Nuveyba çürüyor gövdesi kan tutan aðaçta dünya yetmiþ bin yemin tutmuþ ak melek ile gel susuz ellerimi Allah"a baðla
cehennem önümüzde yol versin bize öpüþsün aðzýmýz bir ölünün kalbinde
inan ve korkma Allah kadar günahsýz bu rüya son kýyamla uyandýr beni Nuveyba
mhd
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.