haziran ikibinonüç

haziran yirmidokuz...
ve bu evi de bitirdik Ester seninle,
hadi yenisine taþýnalým,
ne bileyim, daha güneyde bir yerlere
doðrusu þu biraz eksilmiþ ben,
yabancý gibi duran kendi ayaklarý üstünde,
bir kedi olmandan þüpheleniyorum bazen
bazen de hiç olmamandan
yani eksik yerlerimi tamamlayan bazen

beni sorarsan o en kolayý
kimi zaman neþeli bir adam
karanlýk bir odayým kimi zaman
içim tatil dönüþü çarþaflarla örtülü
“bir odayým galiba” diyorum
sahibinden gizli kendini havalandýran
þöyle açýlsam ek yerlerimden
yani üzerime tutturulmuþ bir kapýnýn huysuz menteþelerinden
ansýzýn ayndýnlansam
günýþýðý eþikte bekler mi?
eski ilkhbahar... kýþýn çok birikmiþ sýcaklýðý...
ya da eski bir çerçeveysem
kendine uygun, mutlu bir fotoðraf arýyan
içinde sonsuz ihtimalleri barýndýran
ve hazirana bilge mayýstan vasiyet kalan
nefes alýrýz elimizden geldiðince, iþte o kadar…
bunu olduðu gibi anlamadan nereye?

dedim ya…
terkedilmiþ bir kedi olmandan korkuyorum Ester
ve bazen hiç olmamandan
nasýl unuturum ki hem?
birdokuzyüzseksenbire ilk biz girmiþtik
kararsýz su damlalarý gibi dünyanýn üzerinde,
bir kara parçasýnýn denizle ayrýldýðý zamanlardý
evet bindokuzyüzseksenbire ilk kez girmiþtik
insanoðlu henüz onurluydu
ve baþkalarý için savaþan uçarý çocuklarýn zamanýydý
bir yeniliði yaþýyorduk, karanlýktý ve uzunca bir kýþtý...

haziran ikibinonüç,
bu kenti de bitirdik Ester seninle,
hadi yenisini fethedelim
þöyle daha güneyde bir yerleri
denize kýyýsý olsun mümkünse
otellerden baþlarýz, gerisi gelir zaten
Sosyal Medyada Paylaşın: