Geçecek Gerçek
içine düþecek gibi oluyorum
içimde binlerce gerçek
o ilk ýslanýþ nasýl geçecek
boðuluncaya dek geçecek gerçek
alkýþlar uzun sahneli kýrýþýk seslerimizle yamalý
hangisi bizim desek bir baþkasý karýþýyor
elinin altýnda yorulmuþ güvercinler
kanat çýrpmaktan vazgeçiyor
yüzde yüz buralý olacaksýn sorduklarýnda
onun için bir baþkasýnýn bilmediði düþler yarýlýyor
kimileri sessizlik diyor buna
birileri ölüm ayrýntýda saklý
üzüldüðüm
annemin su getirmesi iyi niyetli
beni gözlerimden öperken
yara aldýðým yerlerim kanayacak en çok
babam kýzacak sonra
saklayýp kendimi somyanýn altýna
yemin ederim bir daha gitmeyeceðim denize
midyeler den bir kalbim
balýklarýn can çekiþmesine benzer
hiç kýpýrdamayacak kirpiklerim aðlarken
beni sevgi ile öpüþürken dirilten bedeniniz
hangi aðacýn yeþiline vurulmuþsa oraya gidin
alýn bakýn son baharda bir son
nasýl giyinir red ederken renklerinizi
uðultuyu çocuklarýn anlaþýlmayan sesi sarýyor
mutlu muyuz bilmiyor çatýdaki kuþçu
havalandýkça bilinmezliðe
takla takla azalýyor güvercin
kavuþtukça sineðe.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.