Ben ki burnu havada rakibim Kaf daðýna
Deli divane gönlüm göðe doðru yükselir
Ben ki ezber bozarak yanaþtým otaðýna
Vuslat iklimlerinde niyazým dile gelir
Ruh halim, kaçýk aklým düþüvermiþ baðýna
Ben ki burnu havada rakibim Kaf daðýna
Ýstersen yol ’uzun’ de, istersen ’taþlý toprak’
Namý mihmandar gönlü, eyleme sakýn geri
Hicabýn makamýna gölgeyse tek bir yýprak
Niyet hasbihalinde tek baþda iki eri
Sarmaþ dolaþ duygular nasýl sarmýþ dönde bak
Ýstersen yol ’uzun’ de, istersen ’taþlý toprak’
Elvan elvan renklerde kademim uður alsýn
Bitmez denen yolculuk kimbilir zuhur eder
Aþk deminde saatler; ayaðý aðýr alsýn
Dönmüyorum seferden zamana düþsün keder
Yakamda saklý hüznün bir yaný saðýr kalsýn
Elvan elvan renklerde kademim uður alsýn
Öyleyse acele et kaybolsun endiþeler
Farketmez pervaz ya da çoðalan adýmlarda
Rüzgâr refakat edip durmadan can eþeler
Dalga dalga aþarak koyalým onu arda
Muhayyel bir cümlede sakladým neler neler
Öyleyse acele et kaybolsun endiþeler.
Nezahat YILDIZ KAYA