sevdasýna canýmý adadýðým
gül yüzlü sevdiðim
yüreðim kanadý kaldýramadým yokluðunu
seni kimler aldý götürdü benden
bu yürek nasýl vaz geçer senden
istesem de unutamam
can çýkmayýnca bedenden
sen sadece gitmekle kalmadýn
giderken içimdeki seni de götürdün
ah içimdeki yürek sýzýmý bir görebilseydin
göz yaþlarýmla bir nakýþ gibi iþledim aþkýný
unut beni diyorsun tut aþkýmýzýn yasýný
ama unuttuðun bir þey vardý
istesem de söz geçiremem gönlüme
uykular da küs artýk
barýþmýyor kirpiklerim gözlerimle
seni düþünür seni yaþarým hayallerimde
ve amansýz bir ayaz düþer içime titrerim
sen gelirsin gözlerimin önüne özlerim
arada birde olsa aklýna gelirsem eðer
þunu bilki bir tanem
yüreðim yanýk kolum kanadým kýrýk
göz yaþlarýma karýþýr boðazýmda hýçkýrýk
býrak göðsüne yaslanayým
býrak orda yanayým
saçýnýn tek bir teline kýyamadýðým
isminin her harfini yüreðime kazýdýðým yar
yanacaksa bu yürek býrak sana yansýn
þuramda aha þuramda sol yanýmda
artýk benim olmayan bir kalp taþýyorum
bu kadar mý vurdum duymaz
bu kadar mý anlamazsýn beni
ah bir bilsen içimdeki sevdayý
hiç mi için sýzlamaz kanatýrsýn yaramý
kurudu göz pýnarlarým
unuttum ben de aðlamayý...
Refik
05.07.2013
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.