VEFA DEME BANA

VEFA DEME SEVDÝÐÝM

Vefa;
Ne Aslý olmaktýr,
Ne de Kerem.
Vefa;
Kanayan yaraya merhem olmaktýr.

Vefa bana deme sevdiðim,
Ben vefayý,
Sen;
Beni benle býraktýðýn gün,
Kefenime sarýp,
Ona kavuþacaðým güne kadar,
Beklemeye býraktým.

Yaðmurlar yaðdýðýnda,
Topraklar akan gözyaþýmý içine çektiðinde,
Vefayý o zaman çýkaracaðým.
Toprak sýmsýký sarýlýrken,
Gözümden akan yaþlarý,
Usulca,
Yavaþ,yavaþ,
Ýncitmeden silecek.
Ýçine çekecek.
Adýmý söyleyecek.
Korkma...
Ben her zaman yanýndayým diyecek.

Vefa deme bana sevdiðim,
Vefa;
Zaman geçtiðinde deðil,
Hissiyata kapýlýp,
Aklýna geldiðinde hiç deðil...

An gelir,yaslanacak omuz aradýðýnda,
An gelir,bir çift göze hasret kaldýðýnda,
Gözünden akan pýnarlara sarýlacak beden aradýðýnda,
Yüreðindeki yangýna cevap verecek gönlü çaðýrdýðýnda,
Geliyorsa,vefa budur.

Vefa deme bana sevdiðim,
Biz onu çýkmaz sokaklarda,
Uçsuz bucaksýz okyanuslarda,
Yazýn sýcaðýnda,
Kýþýn ayazýnda býraktýk.

Sen kazandýðýn zaferin eseratini yaþarken,
Ben kaybettiðim savaþýn zaferini yaþýyor olacaðým.

Vefa deme bana sevdiðim.
Sen;
Beni bende býraktýðýn gün kaybettin.


Sosyal Medyada Paylaşın: