Katran Kızıl Korku

katran vakti gecenin
hüzünlü bir yansýmasý var sokak lambasýnýn
bulamýyor söylenecek neþeli bir þarký
oysa, tek bir busen daðýtýrdý kederi

gözlerinden öperim demedin ki
anlasana asla büyümeyi düþünmüyorum
inanýyorum güneþin her gün doðduðuna

gecelerim biliyor
bir ülkeye devrimciler anlam katar
avuçlarýnda güneþ
avuçlarýnda sevgili
aþkla özgürlüðün kardeþliði ölümsüzlüðe dayalý

herkes canlarýn neþesini istemiyor mu peki


kabýna sýðmayan bu öfke
çoþku ile akan ýrmaklarýmý kirletiyor
böðrümden yarýlacaðým orta yerimden
cýrcýr böcekleri ve çingeneler aðlayacak
öcümü alamadan susacaklar
che þarkýlarý gibi yorgunluða nöbet tutacaklar


öp artýk
simsiyah duvarlarýma mehtabý düþürenim
dudaklarýnla bir ülke kurulur
parklarýnda seviþmek yasaldýr
çamlarýnda tenler dinlenir
dokunmakla denizler geçilir
doðmadan önce olduðumuz gibi


bu yenilginin adýný kim koydu
bu kýyýmý kim koydu gölgelerimize
tohumunu kim çaldý çiçeklerin
vicdan tarihten eski ama
merhametsizlik hep olduðu gibi

al, avcunda büyüsün mahsun ellerim
sevgilim dudak dudaða konuþma sanatýný öðret bana
aþký anlatan tenlerin öyküsünde hep barýþ
kaçýr beni kendine
narkozdan çýkan bir kentin titremesi gibi gireyim koynuna
çýðlýk uzuyor, karanfiller kuruyor, masallar kurþun mezesi
ölüme selam verir gibi duruyor meydanlar
korkuyorum
yalnýzlýðým sokaklarýna muhtaç


ismin kanatýrken dudaklarýmý
adýma gel
adýnla

ah! aðlayabilsem

gözlerim utandý


uykusuzluðum
sensizliðim
dünyanýn düzeni
birbirine karýþýnca
yüreðim taþtý
bu rezil gece þiirden ne anlasýn...










yine de
bölüþelim beyaz bir sayfaya düþen fýrtýnanýn soluðunu...





Sosyal Medyada Paylaşın: