gönlümün paşası.....
dinmeyen bir sýzý, içimdeki boþluðun,
zaman,zaman çiðin acýlarý çekiyorum...
hasreti bastýrmak, bir iki resimle olmuyor,
sulanýyor gözlerim bazen,sendeki bensizliðe....
her yeni gün, biraz daha diyorum gönlüme,
kara taþý basmak varmýþ, yokluðunda sineme...
gel gör ki. zamana set çekemiyorsun ellerinle,
þimdi ;gel birde sen düþün, bendeki sensizliði....
gün gelip düþlerin gülüþlerime karýþtýðýnda,
bu güne kadar yapýlan haksýzlýða isyan etme...
emin ol ki.. yetebileceðini sandýklarýný verdiler,
bendeki ömürden geçen zamaný senden esirgediler...
bak geçmiþe; bir gülüþle geç,gülen gözlerin içinden,
yokluðumda piþtiðin yýllar için , sakýn; kin’e düþme...
her ne kadar eksik bir tarafýn, bende kaldýysa,
en zor anlarýmda, ayakta durmama sebep olan sen...
sen her zaman benim gönlümün paþasýsýn....
04,07,2013 baburþah yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.