YÜZÜN SÖZÜMDÜR

Kerbeladayým bir issiz akþamda.
Bir kuzguni karanlýðýn nurdan koynunda.

Hardayým gonca güller bahçesinde.
Dardayým bir meczubun lehçesinde

Zordayým yüreðim ecdadima tuzak kurmuþ.
Kordayým bendim kurduðu tuzaða durmuþ.

Ardayým bakislarim yerden sökülmüyor.
Aftayým diye mi gözümden yaþ dökülmüyor

Muallak bir köprünün ucunda araftayým.
Ben hep kendime düþman olan taraftayým.

Yardayým yar ayaklarýmda yýllarýn yorgunluðu.
Burdayým yar yüzümde vuslatýn derin durgunluðu.

Koðulmuþ gibiyim güllerin yurdundan.
Sahi kovdun mu beni bela-yý aþk ordundan.

Aþkýn belamdýr yar canýma can katan.
Bela akþamdýr yar girip koynuma yatan. .

Yüzün sözümdür bundan böyle biline.
Yüzün giderse bil ki sözüm de siline.

Ya darptadýr bu gönül her vakt i þafakta.
Ya da harptadýr kendiyle deðiþen her kuþakta

Kuþat þimdi zaferinden kalan surlarla gözümü.
Veyahut öldür de kurtar sevdana düçar yüzümü.

Ki elemler bahçesinde emele gider bu zafer
Muþtular bize diriliþi surun göðsünde yanan nefer
03.07.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:

Tatlii 52 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

HEMDEM VE DEM BİR ÇOCUK SEVDİM LÛT VE KUNUT KURTULUŞ MUŞTUSU SÖZ VE SÜKUT SIZIM YUSUF VE ZÜLEYHA HAKK'A VARIŞ MI FİRAVUN'DAN KAÇIŞ KAÇINCI DURAK KADIN VE ERKEK