Yarım kalan çayım geldi aklıma

Hiç sebepsiz, aldým ele kalemi,
Düþünürken köyüm geldi aklýma.
Hatýrladým kýsa donlu halimi
Görmediðim dayým geldi aklýma.

Ne günlerdi, geldi geçti ay gibi
Naçar ömrüm hep gerildi yay gibi.
Yeri geldi, kanlý canlý tay gibi
O aykýrý huyum geldi aklýma.

Çifte gider öküzleri koþardým
On beþinde daðlar delip aþardým,
Bir ’þart’ ile yedi kadýn boþardým
Bu konuda soyum geldi aklýma.

Düven sürer, çeçi eler týðlardým
Yumuþ duysam üþenmeden fýrlardým,
Yeri gelir mýzmýzlanýr aðlardým
Miras kalan payým geldi aklýma.

Akþam vakti, eve gelir duþ alýr
Yorgun beden, pamuk olur,kuþ olur,
Bir tas ayran, pilav ile hoþ olur
Yarým kalan çayým geldi aklýma.

Çelik çocuk, kavil eder toplanýr
Bir top için, tam üç saat hoplanýr,
Biri var ki, biraz fazla çaplanýr
Kapý komþu, nayým geldi aklýma.

Bir gün koyun bir gün kuzu güderdim
Ýnek dana ayýrmadan öperdim.
Çobanlýkta, dahi idim, süperdim
Gün batarken sayým geldi aklýma

Azýðýmý bele sarar, korurdum
Çifte ile, tavþan avlar vururdum,
Yavrusunu gördüðümde dururdum
Þaþkýnlýðým ’vay’ ým geldi aklýma

Saklambacý, gün aþýrý oynardýk
Aðaç baþý, kaya dibi kaynardýk,
Çelik-çomak, körebeyle doyardýk
Oyuncaðým, ayým geldi aklýma.

Hey Arslan’ým, anlat anlat bitmiyor
Köy hasretim, gözlerimden gitmiyor.
Bak bu günün, bir önceyi tutmuyor
Ah-vah ile, ’hay’ ’ým geldi aklýma.

ALÝ OSMAN ARSLAN

Sosyal Medyada Paylaşın: