--BİZİM ÇOCUKLUK--

Çocuk olmak ne güzel ne hoþtu..
Hevesle hep coþar gürlersin...
Aðlasam babam acýksam annem koþtu..
Büyüyünce hatýrlayýp gülersin..

Bir kaþ meyve ile karnýn doyardý..
Anne sýrtýnda baba omzunda taþýrdý..
Ýmdat desen annen duyardý..
Çok þerlensen baban kaþýrdý..

Yaz olsa kýrlarda çiçek toplardýk..
Ellerimizde diken üstümüzde kir..
Kýþ gelse kar topu oynardýk..
Ayný sokakta zengin fakir..

Çocukluðumuzu özlüyoruz artýk..
Eski günleri anýp yakýnýyoruz...
Defalarca hafýzamýzý geri sardýk..
Unutmuþuz unutulmaktan sakýnýyoruz..

Evlerde daðýnýklýk çocuk sesi yok...
Tüm gürültümüz teknolojide saklý..
Çocuklar yalnýz arkadaþý kimsesi yok..
Evde huzur yok dýþtaki cennet yasaklý..

Önceden el öper þeker alýrdýk...
Küçükken deðil büyüyünce kandýrýldýk..
Büyüklere saygýyý erdem sayardýk..
Þimdilerde para üstü olmuþ soytarýlýk..

TAHÝREXÝN-2012

Sosyal Medyada Paylaşın: