Ne diye bakarsýn tuhaf tuhaf yüzüme Ayten.. Hani baharlar bizleydi ben sendeyken.. Yanýmda durma, yüreðime sarýl derinden.. Taa gönlümün Ayten yazdýðý yerinden..
Ben hüzünlerin gülen biraderiyim.. Her zaman dünden daha kederliyim.. Sen zayýfsýn.. Ben aðlamam ki Ayten.. Gözlerin çaðlayan oluyor birden..
Ayten doðsun diye güneþi eritir derdim.. O vakit ufuktan ay olup bana sen gülerdin.. Tam vaktidir bir kahveyle dertleri silmenin.. Suyu olduk biz hýçkýrýkla nefesi kesilenin..
Dilime dolanmýþ adýn ne yapayým yazýlý kaldýn.. Þu kalbi göðsümden söke söke sen aldýn.. Býrak acýlý olsun zor olsun býrak zaman alsýn.. Aþk denmesin sana, býrak adýn AYTEN kalsýn..
04.01.2013 __TAHÝREXÝN__
Sosyal Medyada Paylaşın:
ZEYBEXİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.