YAŞAMAK...GÜN IŞIĞINDA..

Her gün doðar iken güneþ ufukta
Tatlý bir telaþla baþlýyor günüm
Yaþamak bir ömür aydýnlýklarda
Bir kuþ olup sanki uçuyor gönlüm

Serenat þart deðil ay ýþýðýnda
Ýstemem gecede ne bayram düðün
Akþam olmasa hiç karanlýklarda
Beyhude, nafile geçiyor ömür

Düþünsene, güneþ doðarken sabah
Ne umutlar yeþeriyor birlikte
Uyanýp pencere kenarýndan bak
Kuþlar cývýl cývýl yaþam sürmekte

Kýrlarda rengarenk kelebekleri
Seyredip dalýver derin hülyaya
Okþar sevgilinin ýlýk nefesi
Bir aðaç dibinde dönsen rüzgara

Bir su kenarýnda bülbül sesinde
Türlü naðme çaðlayarak akmakta
Eriyip giderken yar sinesinde
Güneþ ancak bu kadar çok yakmakta



Sosyal Medyada Paylaşın: