Sen Üzülme
Sen Üzülme
Sen üzülme.
Sen üzülme üzülesilere aldýrýp.
Sen üzülünce;
Zalimleþiyor zarif bildiðim yüreðim.
Yerlere vurmak istiyorum,
Üzülesileri kaldýrýp kaldýrýp.
Senin üzülmeni hissedince, tavan yapýyor hislerim.
Bir karýnca sürüsü istila ediyor ayaklarýmý.
Taþýmýyor, taþýyamýyor baþýmý,
Ýþgal altýndaki ayaklarým.
Ýçim daralýyor offf.
Daralýyorum.
Bir þey gelmiyor diye elimden,
Kendimi paralýyorum.
Elime aldýðým iki talciti emiyorum dilimde,
Olmuyor.
Gidermiyor emdiðim talcitler midemde oluþan krampý.
Düðüm düðüm düðümleniyor,
Boðazýmda kahrolasý hýçkýrýklar.
Gönlümün aðýtý yansýyor gözlerime.
Damlacýklarla süzülürken yaþlar yanaðýma,
Tüm uzuvlarým sessiz bir çýðlýk koparýyorlar koro halinde;
Sen üzülme.
Sen üzülme üzülesilere aldýrýp.
Sen üzülünce;
Zalimleþiyor zarif bildiðim yüreðim.
Yerlere vurmak istiyorum,
Üzülesileri kaldýrýp kaldýrýp.
Mustafa EROL
03.Temmuz.2013
Manavgat / Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.