Korkuyorum

Hüzün bulutlarý çöktü yüreðime,
Saðanak yaðýþtaki gözlerim,
Eþlik ediyor beynimdeki þimþeklere,
Ve ben korkarým gök gürültüsünden...

Belli etmemek zorundayým acýmý,
Görmemeliler gözümdeki yaþlarý,
Bilmemeliler beynimdeki kramplarý,
Çocukta deðilim ki,
Hem, düþtüðümden dizimde kanamadý,
Yatamýyorum annemin dizlerine,
Öpse yaramý, geçerdi belki,
Bilmiyorum ki...

Babam,
O koskoca adam,
Bilse yüreðimdeki kanayan yarayý,
Bilse her gece tuz bastýðýmý,
Kýzardý bana,
Kýzardý ama baba yüreði, arkasýný döner o da aðlardý,
Biliyorum, çok sever aslýnda beni.

Dostlar, dostlar, dostlar...
Hangisi gerçekten yanýmda ki?
Hangisi menfaati harici bana kardeþim diyor ki?
Sevdiðim dediðim,
Hatuncuðum dediðim,
Geleceðim dediðim,
Kýzýmý doðuracak kadýn dediðime bile inanamýyor iken artýk,
Dostlarým(!)a mý inana bileceðim?
Bilmiyorum...

Öksürüklerim arttý,
Bazen balgamýmdan kan geliyor,
Saklýyorum.
Bunca bilinmezliðin ve yürek yangýnýn içinde bildiðim tek þey var,
Sona geliyorum...
Yaradan bile acýda bana.
Ah bir de gök gürültüsü olmasa,
Korkuyorum...

Ömer ERASLAN 03.07.2013 09.00
Sosyal Medyada Paylaşın: