AHMED'İ BİLE BİLMEYEN VARMIŞ

“ AHMED “ Ý BÝLE BÝLMEYEN VARMIÞ

Tanýþtýrdý bir dostum, “ Ahmed “ Bey ile,
Ben de dedim ki ona” SENDEN BÝR EVVELKÝYÝM “ .
Uzun uzun düþündü, hükmü geçmedi dile,
Hikmetli bir söz ettim, ama anlamaz beyim.

Bön bön baktý yüzüme, suratý tuhaflaþtý,
Kaþ göz iþaretiyle, yardým istedi dostan,
Çatýldý kaþlarý da, gözleri þaþýlaþtý,
Görenler zannederdi, yeni çýkmýþtý yas’tan.

“ Yani “ dedi ve durdu, kekeledi, kelâm yok,
Soruyorum ona ben, “ Ýlk Ahmed ismi kim di “,
“ Ahmed “ dedim, “ Kim di o, bak Salât-ü Selâm yok “,
Bilmiyormuþ garibim, gel hayret etme þimdi.

Ýsmini Ahmed koymuþ, babasýyla dedesi,
O mübarek Resulün adýný yaþatmýþlar,
Kulaðýnda durmamýþ, ezanla Ahmed sesi,
Sýrtýný sývazlayýp bu sürüye katmýþlar.

Ahmed, Peygamberimin, adýdýr dememiþler,
Elli yaþýna gelmiþ, öðrenmemiþ, sorup da,
Doður da sal sokaða, biz de böyle bu iþler,
“ Bir þeyler öðretelim “ deme kafa yorup da.

Dostum da öðrenmemiþ, bu yüce isim kimdir,
Utanmadan diyor ki, “ Hoca, senden öðrendim “,
Bunlarýn biri memur, birisi de hekimdir,
Onlarýn hesabýna, çok utandým ben kendim.

Ahmed’den önce bendim, yâni ben bir Ýsâ’yým,
Onu demek istedim, anlamadý nâdanlar,
Lâtife boþa gitti, hem göðe uçtu sây’ým,
Güyâ nükteydi sözüm, o hoþaftan ne anlar.

Ýsa KAHRAMAN 01.07 13

Sosyal Medyada Paylaşın: