Ýlk önce kuþlar terk ettiler Sonra balýklar Gözlerim tutuþtu Zamanýndan önce parçalanýrken bedenim Ölü çocuklar doðdu Sonra bir resim çizdiler Rast gelen fýrça darbeleriyle Üþümüþtü anneler aðýtlarýnda newroz ateþinde Güneþin çocuklarýydý Yýldýz Yýldýz parlarken Kaç düþ daha yýrtýlýyordu Þimdi kelepçeli bileklerde Akþamýn kýzýllýðý çöken yüreklerimizde Sevda tüterdi yine Buram Buram Tandýr ekmeðinin kokusunda Büyür Gülüþler yine eskisi gibi Mavi Mavi
Þimdi
Ýçimden ne küfürler geçiyor kelebek Bir bilsen Sen bile Düþersin hayrete Sayfalar boþ Yýrtýlmýþ bir ömrün sancýsýný yaþýyorken dünde Boþ koyulmuþ sayfalar doluyor Kilitlenmiþ odalarýn karanlýðýnda Sýrtýný dönmüþ bir geceye Mavi Resimler düþüyor yüreðimde iþte O an Zaman ölüyor avuçlarýmda Bir Bir Kendini ipe çekerken Kaç kelebek öldü Papatyanýn gözyaþlarýnda Kaç çalý öksüzü þimdi Fýrat’n kýyýsýnda Bu mahirin öyküsüdür delicem Perçinlenmiþ yüreðin türküsüdür Kan revan içinde
Mahir ULAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahir Ulaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.