Birçoðu yalan diyor çoklar sana,
Kalben sevenler sende yan yana,
Acayip geliyor yaþanalar bana,
Herkes kendi âleminde halt ediyor,
Yaþamda uðranan sadece istasyon,
Sende yaþananlar ne ilk ne de son,
Gafil olanlar kapýlýrlar derler kon,
Gerçek olanlarý yaþayanlar biliyor.
Görünürde çok rahat ferahsýn,
Dersin herkes aldanýp kansýn,
Yaþamý zorlaþtýran yakan harsýn,
Sana kananlarýn bir çoðu aðlýyor..
Farkýn yok karanlýk olan kabirden,
Hoþ olursun üzerinde yapýlan kibirden,
kananýn azý nurdan çoðu da kirden,
Kirine batanlar dünya kan aðlýyor..
Seni görenler imrenip hayran olur.
Seni sefana kapýlanlar bela bulur,
Kanmayan uzak olan ise salim olur,
Yakan aþkýnýn kalbine bel baðlatýyor..
Fanisin yalansýn zalim dünya,
Feryat figan ekersin hep tarlaya,
Vakýf olur yutarsýn hepsini furyaya,
Yalan dünya ektiðini toplatmýyor..
Çýkýlmýþ sonu olmayan bir yola,
Þükür lazým yazýlan bu parola,
Kapýnca elde kaplýyor bütün kola,
Yalan dünya seni seven yas ediyor.
Semanda rahmet bulundurursun,
Nefes aldýrtmaz solutur durursun,
Ne olacaðýný bilmeden koþturursun,
Dünya senin halini bilen kadrini biliyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.