Eðer bir gün bu günlerini anarsan hatýrlasýn,
Hatýra aný dersen hepsi bir kenarda kalsýn,
Yalan dünyada ha yoksun ya da ha varsýn,
Gidiyorum sonsuza bendeki bende kalsýn.
Sabah rüzgârý yetmez gözyaþýmý silmeye,
Düþünemiyorum yokluðunla ölüp gitmeye,
Hayat çevrilmiþ çözülmeyen bir bilmeceye,
Ne kadar isterim bilsem senle yaþayýp ölmeye,
Gökte uçan buluta yüksen bütün benliðimi,
Sýrtlasam dertleri öyle götürsem kendimi,
Serinlikte üþüsem ürperme sarsa bedenimi,
Bilinmeyen doðru göndersem asýl kendimi..
Hani gözlerim gözlerinde heyecaný yaþarken,
Ruhuma haz verip gözlerini açýp kaparken,
Bir dað kadar aþýlmaz olan benlini aþarken,
Bir gün toprak olacaðýz umutlar iþte biterken,
Belki oturduðun odanýn duvarýnda harç olurum,
Ne söylersen söyle sustum artýk konuþmuyorum,
Bir acý kapladý iþte bedenimi için, için yanýyorum,
Bir sevdam var sana iþte burada hep duruyorum..
Hani sevgimi sorma, sýnama benim dünyama
Yýllardýr yazýyorum kurþun sýkma benim kafama,
Kâðýtlar bilmez belki ama okuyan anlar dünyama,
Kalemimi eline alýnca gör bak sen geliyorsun aklýma,
Þimdi zaman yorgun düþtü bense bir vurgun,
Nereye baksam gözlerinin izi bense baygýn,
Yaþam desen bir acýdýr, sade ve olmuþ durgun,
Söyleyemez olmuþ diller artýk olmuþ suskun..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.