anneye mektup..
Bana kýzma anne,beni biraz dinle sadece,
Baðýrma,tepki verme,ne kendini nede beni daha fazla üzme,
Aramýzda git gide kopan baðlara daha fazla hasar verme anne
Sakýn bana kendi doðrularýný öðretme.
Sen;kendi doðrularýnla tutunmuþsan hayata,
Bende öyle tutunmalýyým,öyle durmalýyým ayakta.
Sen;zamanýnýn getirdiði baskýyla söyleyemediysen bunlarý ailene,
Benden de aynýsýný bekleme,ben söylerim anne.
Bu zamana dek düþlerimi yýkmak için özel bir çaba mý sarf ettin bilmiyorum anne
Bazen neden bilmiyorum ama,sen bana bir þizofren hastasýymýþým gibi davrandýn
Oysa kandýrabilirdin beni,hayallerim yýkýlsýn istemeseydin…
Sen beni hiç anlayamadýn anne!
Yataðýmda hýçkýra hýçkýra aðladýðýmý,çýðlýklarýmý duymadýn!
Belki de duydun da,geçer dedin,önemsemedin!
Sana olan bu kýzgýnlýðýmý sen yarattýn anne SEN!
Her haksýzlýðýnda,’seni ben dünyaya getirdim’ dedin,kaçtýn...
Evet anne haklýydýn, beni sen dünyaya getirdin, ama BEN ÝSTEMEDEN!
Seni ben seçmedim,istemedim anne, böyle bir hakkým yoktu..
Seçebilseydim seni seçerdim beklide,
Ama;beni anlaman þartý ile…
Oysa sen beni istedin anne,
9 ay yolumu gözledin,beni bekledin.
Ama bir gün de 2Doðmak istiyor muydun?’ demedin.
Sana, yani size þükretmeliyim belki de.
Ama ben bu karanlýk ve pis dünyaya gelmek istemedim anne
Ve sen her zaman istemediðim þeyleri yaptýðýn gibi
Bunu da yaptýn anne..
Beni dünyaya getirdin, ama ben istemeden!
Benim doðrularýmý inkar ettin,
Ben sözümden dönemem! Mantýðýnla hep düþüncelerimi ezmek istedin.
Eðer biraz buna alýþsaydým,boyun eðseydim,
Senin gibi olabilirdim.
Ama ben ezilmeyi hiç istemedim anne senin gibi…
Ben seni deðil de kendimi dinledim.
Beni;ailenin seni yetiþtirdiði gibi eðitmeye çalýþmamalýydýn anne
Hata yaptýðýnda kabullenebilmeliydin.
Beni ‘Özgür’ yetiþtirmeyi kabullenebilseydin,
Hiçbir þey böyle olmazdý anne.
Ben,senin bana veremediðin o özgürlüðü elde etmek için böyle kavgalar etmezdim seninle
Kalbini kýrmazdým,sana kýzdýðýmda ben özür dilerdim
Böyle dik baþlý-ki bu senin görüþün olmazdým.
Sen özgürlüðü istemedin anne!
Yýllarca kötü bir þeymiþ gibi beni ondan kaçýrmaya çalýþtýn
Lakaplar taktýn,dik baþlý,inatçý, terbiyesiz dedin
Ve ne yazýk ki tüm bu senin görüþlerinin ortak anlamýnýn aslýnda özgürlük olduðunu
bilemedin..
Vücudun yýllarla deðiþtiyse de,düþüncelerin takýldý kaldý yerinde
40 yýl önceki yoz kurallarla, ahlak adý altýndaki aptallýklarla düþüncelerimi elde etmeye
çalýþtýn..
SANA ACIYORUM ANNE! Acýyorum bu düþüncelerine..
Belki kötülük etmek istemedin ama,
Tutsaklýk,eziklik,suskunluk aþýlamak istedin bana.
Ses çýkartmayayým istedin..
Neden anne???
Kiþiliksiz bir kiþi olayým diye mi?
Ýþte bu yüzdendi anne tüm kavgam.
Ýþte bu yüzden sen her SUS! Dediðinde ben avazým çýktýðý kadar baðýrdým.
Ýþte bu yüzden sana ‘SENDEN NEFRET EDÝYORUM’ diye baðýrdým,aðladým
Bu yüzden sessizce her yere bu kelimeleri kazýdým;
KEÞKE ANNEM OLMASAYDIN, KEÞKE DOÐMASAYDIM…
Seni seviyorum anne!!
Tüm bunlar sana olan öfkemdendi!
Biliyorum ki sende üzüldün,aðladýn
Ama beni hiç anlamaya çalýþmadýn..
Eðer beni birazcýk anlasaydýn,bu durumda olmazdýn ve olmazdým…
Her þey senin suçun deðildi anne, fakat büyüksün benden
Öðrenmesi gereken bendim, sen deðildin!
Öðrenemediysen de, eðitmeliydin kendini benim gibi
Sen benim sessizce attýðým acý çýðlýklarý duymalýydýn,
Cahil kalmamalýydýn, eskisi gibi….
Biz seninle olamadýk anne…OLMASI GEREKTÝÐÝ GÝBÝ…
Ve çözüm senin elindeydi anne, belkide ikimizin elindeydi…
Ama biz yapamadýk, YAPAMIYORUZ!
Belki de ikimizde sorumsuzuz….
Yapmamýz gerekenleri yapamýyoruz…
Ama artýk yoruldum anne,
Bu beden yoruldu!
Ve artýk olmamýz gerektiði gibi olana kadar, sana olan anlayýþým durdu!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.