Çok iyi hatýrlýyorum seni bulduðum zamaný
Bayramlýklarýna bakan masum bir kýz çocuð gibi baktým sana,
Yeni bir oyuncaðýný seven küçük bey gibi sevdim...
Öyle deðiþilmez,eþi benzeri bulunmaz,tektin ki benim için,
Bazen seni kendimle bile paylaþamýyordum...
Bazen sensizlik aðýr geliyordu yalnýzlýðýma,
Sensizliðimde senin sevgini taþýyamýyor,saatlerce aðlýyordum...
Hýçkýrýklarýmýn dört duvar arasýndaki yankýsýný dinliyordum sonra,
Ýþte bak,dönüp dönüp bana geliyordun,
Ben yine herþeyi boþverip seni seviyordum...
Hayatýmýn en büyük fýrsatýydýn,canýmdýn benim
Ýçimi ýsýtan güneþim,geceleri üzerime konup beni sarýp sarmalayan yýldýzýmdýn..
Sen benim vazgeçilmezim,hiç bulunmazýmdýn..
Þimdiyse gerçekten bulunmazým oldun...
Sen bana geç kalmýþtýn,ama anlayamamýþtým...
Üzerine büyük gelen elbisesini yinede ’Banane benim!’ diye sahiplenen çocuklar gibi sahiplenmiþtim seni
Sen benimdin,benden baþkasýna gidemezdin,
Tam vaktindeydin!
Ama meðer geç kalmýþsýn da ben anlayamamýþým...
Senin beni deðilde, sana olan sevgimi sevdiðini görememiþim...
Oysa ben,her köþebaþýnda tekrar severdim seni...
Sýrf sen beni ilk köþebaþýnda öptün,hissettin diye
Caným hiç eve girmek istemezdi,yalýnayak gezsemde aþkým ýsýtýr sanardým
Sen bana geç,aþkýma ise küçük gelmiþsin,ben anlayamadým
Anladýðýmda ise ben, herþeye kendimce geç kalmýþtým
Ne senden cayabilirdim,nede hayatýmdan...
Ne seni býrakabilirdim, nede kalbimi sende...
Ama en sonunda bi karara varmalýydým,
Alýþmaya çalýþmak diþye bir þey yoktu,
Alýþmak zorundaydým...
Bu aþk sana fazlaydý,bana ise çok geç kalmýþtýn...
Ben her gece seni beklerken
Sen;baþka sevdalarýn üçüncü tekil þahsýydýn...
Beni sonradan buldun ama sen bendede yalandýn...
Ben seni çok seviyordum-DA,sen hiç benim olmamýþtýn!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.