Kýrk adýmlýk bir odaydý ödülüm.
Derme-çatma eþyalar ve beyaz bir kedi,
Bütün zenginliðimdi.
Bu odadaydýk ikimiz.
Bu oda;
Bu oda benim en çok sevdiðim yerdi.
Masanýn üzerinde birleþtiðinde ellerimiz,
En güzel yer mutfaktý...
Bal damlýyordu içtiðimiz kahvelerden.
Su Tanrýlaþmýþtý kristal bardaklarýn içinde.
Çünkü elinde deðer kazanýyordu.
Saçýmý yakmýþtým ocakta kahve yaparken.
Umrumda bile deðildi.
Göðsüme deðen bu yanýk bukleyi ne çok seviyordum bilsen.
Kesmeye kýyamamýþtým.
Mutluluk pýrýl pýrýl bir yaz sabahý da deðil,
Karlý bir öðleden sonrasý da...
Neredeysen orada mutluluk.
En büyük ziynetim;
Yüzüme taktýðýn gülümseme,
Göðsümde kanat çýrptýrdýðýn martýlar
Ve asýk suratlý kedimin kýskanç bakýþlarý...
Beni düþünüyorsun.
Çok düþünüyorsun beni...
Ve ben haber alýyorum elektronlarla.
Gülümsüyorum.
Bu yüzyýllardýr böyle devam ediyor.
Sonra bir ara gelip çalýyorum seni.
Küçücük,
Küçücük bir damla nehirde,
Çýð gibi düþüyor yangýn yerime...
B.M.K.01.07.2013 02.17
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.