gözlerim ýhlamur aðacýnýn altýndakilerde dizlerim zangýr zangýr titremekte “-Utku Utkummm tutkum..” “-se.. se.. sen sen miydin, sen burada mýydýn orda ýhlamurun altýnda” o yana bakýp gülümsüyor “yeðenim; Ayþegül, Ablamýn kýzý” “- o! o kadar oldu mu” “- büyüdü.. ondokuz oldu” .. “- nasýl tanýdýn” “- ben herkesi Nurcihan bilirim seçemesem de yürüyüþü tebessümü sesi gülüþü kahkahasý endamý neþesi”
“-bilir Ihlamur aðacýný benim gibi seviyor üstelik inþallah kavuþurlar” “-inþaallah” “-evet senin gibi mesafeli .. biz hâlâ el ele tutuþmadýk deðil mi? Ayþegül gibi”
“-baþka þeyler olsaydý böyle sevmezdim belki alýþmadýðým bilmediðim için ihtiyaç da duymuyorum þimdi” .. bir haftada neler oldu biliyor musun internette ismini aradým Antalya’da Gül Pansiyon inanamadým gittim göremedim dün geldiðini öðrendim þimdi yanýmdasýn
ömür yetmiyor insana.. anlamý kalmýyor hasretin.. biliyor musun yeðenimin bebeði Hasret yeðenimin biri Gül birinin adý ne sence?” .. “-bilmeeemm”
“-Utkuuu” ama biz ona “Tutku” deriz.. benimle kalýr.. seni tanýr
“-sað ol” “-nereden, resimlerinden” ailemde seni bilmeyen yok ki.. “o sana þey der.. “hippi” motor bindiðinden bir de Ýspanyol paça seni netten arayan-bulan da oydu zaten eve internet gelince yaþadýðýna inanýrdý hep dün duydu geldiðini de seni çok merak ediyor .. tanýþmak ister misin? ..
hadiii eve gideriz beraber yemek yeriz. .. istersen þimdi o günlerdeki gibi o lezzet olmasa da ekmekarasý bir þeyler atýþtýralým akþama tanýþýrsýn ben acýktým.. o zaman býktýrýrdýn bayýlýrdýn bir þeyler ikram etmeye bu kýz hâlâ o cimcime daha akþama çok ama sende o delikanlý yok” ..
o zaman hep ben konuþurdum o suskun þimdi o konuþsun ben sustum her þeyi hasretle içime çekiyorum dinliyorum seyrediyorum yaþýyorum mutluyum..
arkasý YARIN olabilir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.