Yaðmur olup gökyüzünden düþüp de,
Bedenime akýyorken bitmiþim.
O simsiyah gözlerinle uzaktan,
Derin derin bakýyorken bitmiþim !
Sanma bir tek hayaldesin düþtesin,
Ömrümde ilk gönlümde ilk baþtasýn,
Dedim ki tam evlenecek yaþtasýn,
Baþkasýyla çýkýyorken bitmiþim !
Nakýþ nakýþ iþlettin o çehreni,
Ve ay gibi ýþýldayan zühreni,
Damla damla kaþýk kaþýk zehrini,
Yüreðime döküyorken bitmiþim !
Anladým ki zararlýsýn bünyeme,
Divanendi yazacaklar künyeme,
Bunca yalan hislerinle dünyama,
Þimþek gibi çakýyorken bitmiþim !
Unutamam attýðýn bu kazýðý,
Üzerine çektim kara çiziði,
O elmaslý ýþýldayan yüzüðü,
Parmaðýna takýyorken bitmiþim !
>>>EMRE<<<
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.