Sen yokken

Sen yokken
Akrep ile yelkovan yarýþýyor
Hep ayný yolda
Ýstanbul trafiði gibi
Hiç ilerlemiyor zaman

Sen yokken
Kelimelerim leþ gibi kokuyor
Kalemim kaðýdý her öpüþün de
Ölü çocuklar doðuruyor

Sen yokken
Yalnýzlýk denilen
Acýmasýz canavar
Her saat
Bir parça koparýyor
Sefil hayatýmdan

Sen yokken
En anlamlý þiir bile
Tüm anlamýný yitiriyor
Hiçbir kadýn,
Hiçbir beden haz vermiyor
Haramýn oðlu bile
Beni sarhoþ edemiyor

Sen yokken
Tüm renkler kaçýyor güneþten
Gökkuþaðý ise siyah beyaz

Sen yokken
Dolunay aðlýyor
Tek tek sönüyor yýldýzlar
Tüm evrenin dengesi þaþýyor

Sen yokken
Gölgeler imparatorluðu büyüyor
Karanlýðýn ordularý ele geçiriyor
Her ýþýk taneciðini

Sen yokken
Gündüzlerim bile gece
Tüm mevsimler soðuk bir kýþ
Sevinçlerim hüzün
Hayallerim hayal kýrýklýðý
Rüyalarým kabus

Sen yokken
Kara bir lanet gibi çöküyor
Yer altýndan gelen özlem
Ve
Beni çið çið yiyor

Sen yokken
Duygularým bir bir intihar ediyor
Ruhum kaçýyor benden
Geriye kalan boþ bir beden

Sen yokken
Hiçbir duam kabul olmuyor
Yaratan bile bana düþman

Sen yokken
Cehennemin ateþleri yakmýyor
Ölmekten beter oluyorum

Sen yokken
Nefes bile zor alýyorum
Yaþam bir hastalýk gibi
Anýlarý gözüm kapalý
Ýdama yolluyorum

Sen yokken
Susuyorum…
Yazamýyorum…
Ama seviyorum seni
Sen yokken bile…

-EBG-

Sosyal Medyada Paylaşın: