Üzerinde lezzetine doyulmaz meyveleri olan aðaçlar, Hep sizlerle geçti çocukluðum ve gençliðimdeki yýllar, Geçtiðimiz her yer ve ufkumuzda ki tüm yollar, Tazecik meyveler sunuyordu elleriyle bizlere.
Yemeðe doyamazdýk üstünüzdeki tüm meyveleri, Bahçelere dala, dala usandýrdýk bütün komþularý, Ama yinede onlardan öðrendik paylaþmanýn anlamýný, Yeri geldiðinde meyveleri elleriyle sunuyorlardý bizlere.
Artýk her yer taþ bloklara kaldý meyve aðaçlarý yok, Aðaçlarý geçtik çocuklara oyun alaný kalmadý onuda görüyorlar çok, Hey benim þimdiki kadar medeni olmayýp garip geçen çocukluðum, Biz hiç bir zaman medeni olmasak ta gözümüz sevgi ile dolu, yüreðimiz her þeye tok...
Zafer Özcan-(29.05.2013)
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.