ilk ben öldüm önce sonra eþyalar hikayemden arta kalan toprakla karýþýk yaðmur kokulu sabahlar
ben ölmeden önce, bir sürü düþüm oldu aslýnda ne aþklar geldi içinden ne mutlu sonlar geçti ucundan loþ ýþýk, þömüne sýcaklýðý panjurlu bir ev ben ölmeden önce, bir sürü zýrvalýðým vardý aslýnda
ve hep eve dönüþü anlattý þiirlerim annem, eyüp kasýmpaþa yolu, sokaklar, kaldýrýmlar.
þimdi ise:
ölüyorum üstelik annem baþýmda, yine sayýyor beþ dakikada özlermiþ yapamazmýþ gözyaþlarý hep topraðý sularmýþ bir sürü výzýltý. yetmezmiþ gibi babam geliyor ardýna -kýzým -uyan -þaka deðil bu yaþam ah! baba git artýk baþýmdan
ablamý saymýyorum bile sadece aðýrlýðýný hissediyorum topraðýmýn üstünde kalksana be abla öldüm iþte seni taþýyamam ki bu kadar daracýk yerde
tamam yeter, yeter, ben kurtulamayacaðým giden acýsýndan.
dinleyin öyleyse...
ben ölmeden önce bir sürü hayalim oldu bir: anne, arkamdan aðlama sakýn iki: baba, yalnýzlýðýma öykünme üç: abla, devrilme yine k/öksüz geceler gibi üstüme
þimdi gidin öyleyse
her yer dört duvara sýkýþmýþ hata yapýtlarý ve hapsoluþluk bir kabir bir de kurduðum hayallerin bana kalan yaný
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sazende DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.