anneciðim ben artýk yorgunum yalancý oyuncaklarla bilyelerle geçti çocukluðum acýdan kederden yana vicdan dostluðundan yoksunum
ben paletler arasýnda tek kardeþimi yitirmedim babam cephede alnýndan vurularak ölmedi olur olmaz þeylerden gözyaþlarý akýtmam bundandýr
bana niye uzaksýn diyorsun uçurtma oynayan çocuklardan yetmez mi sýcak masallarla avutulduðum gerçekle yalan arasýnda koþuþup durmam insanlara sýrt çevirip yüreðimi dinlemem bundandýr
bana mutluluk çaðrýþtýran her þeyden bir çocuk okyanus ötesinde aðlarken anlamsýz kahkahalarla gülüp eðlenmekten sevip sevilmekten yorgunum
bir çocuk ölüyorsa Cezayir’de daðda çiðdemlere koþmam ve sabaha dek kollarýnda uyumam bundandýr
anneciðim bana Afrika’daki çocuðun susuzluðunu anlat açlýðýný anlat anlat ki kurusun dilim bir ateþ düþsün can evime tutuþsun bedenim
bana annesinin cesedi baþýnda aðlayan Srebrenitsalý çocuðu anlat bana Eritre’yi bana Halepçe’yi bana Filistin’i anlat anlat ki gözlerim dolsun anlat ki yüreðime kardelenler konsun
(Kýraðý Þiir Dergisi ,Sayý:14,1995,Osmaniye)
Þiiri güne getiren deðerli kurula ve þiirin geliþimine katký sunan sayfadaki tüm deðerli gönül dostlarýna saygý ve teþekkürlerimle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman Toprak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.